Mucizelere İnanma İçgüdüsü

       Dinlediğim her şarkıdan bir kaç söz biriktirdim bu gün otobüste. Toplasam onları yeni bir yazı çıkar. Ben de dedim ki onlar üzerinden yazayım bari. Biraz da bu aralar ki ruh halimden bahsedeyim. Ne diyebilirim ki eski ben'i özlüyorum ve o kız şu son zamanlarda yıpranıp değişen kız değildi çok daha öncesinden kaybettim ben onu. Ve ne zaman, nasıl oldu da gerçekten mutlu olma hissini kaybettim hatırlamıyorum. Sadece arada o beyaz elbisesiyle ve çocuksu gülüşüyle zihnimin bölmelerinde karşılaşıyorum onunla ama onu takip etmek yerine önceliklerim var diyip hayatın bana kurduğu yeni bir ormanlıkta yeşillikleri ve gökyüzünü görmeden önüme bakıyorum sadece. Elbette tamamen ruhsuz değilim gerçekten mutluluğu hissetmeme neden olan insanlar var hayatımda ama o mutluluk kalıcı olmuyor işte bir bakıyorum ruh halim hızlıca değişivermiş. Önceleri böyle değildi. Evet çok kez kalbim kırıldı, bilirsiniz hassastır çabuk kırılır o yüzden istemeden bile olsa kimsenin kalbini kırmaya çalışmamalıyız çünkü değerlidir ve herkes de değerini bilemez, ama genel olarak ruhum ayaktaydı*. Tamam şimdi de güçlüyüm ama hayattaki zevk alma duyularım yok olmuş gibi. Kendime o kadar çok zarar vermişim ki etrafımla ilgilenmekten o çocuksu gülüşe sahip olan beyaz elbiseli kızı kaybetmişim kalbimin labirentlerinde. Işığım sönmüş karanlık kaplamış etrafımı. Kalbimin hızlıca çarpmasına neden olan şeyler tatlı heyecanlar değil şimdi ne yaşayacağım korkuları olmuş. Bu gün bunu farkettim işte ve o kızı nasıl unuttuğumu hatırlayamadım. 

       Nereden çıktı bu beyaz elbiseli kız derseniz de: Bir önceki yazımda gerçeğe benzer rüyalar gördüğümden bahsetmiştim. İşte bunlar yeni değildi aslında ben ilk lisedeyken başladılar. Bir gece yine rüya görürken kendimi harika bir ormanın içerisinde bulmuştum üzerimde hayran olduğum beyaz bir elbise vardı saçlarım o zamanlar uzundu. Yüzüme vuran tatlı esintiyi hissederken bir anda her şey karardı ve ormanda koşmaya başladım. Karanlıkların beni yutmasını istemiyordum ama bir yandan da kaçamayacağımı hissediyordum ama bir anda karşımda biri belirdi uzun boylu siyah dalgalı saçlı beyaz tenli biri. Bana doğru yaklaştı ve "Korkma zamanı gelince seni kurtaracağım" dedi ve eğilip öptü. Nefes nefese uyanmıştım nerede olduğumu önce idrak etmeye çalışıp bunun da bir rüya olduğuna kendimi inandırmaya çalışmıştım ama o kadar gerçekti ki etkilenmemek elde değildi. İşte bu gün otobüste müzik dinlerken dalmışım ve bu görüntüyle uyandım. Bu rüyayı nasıl da unutmuşum ben ya diye. Ama şimdi anlıyorum evet karanlıklar tarafından yutuldum ve bu günden güne de artıyor. Daha da değişmeden o kızı kurtarmam gerek bunun da farkındayım ama sorun şurda ki nasıl yapacağımı bilmiyorum. Sadece kendime yönelmem yararlı olacak mı?

       Rüyamdaki çocuk zamanı geldiğinde beni kurtaracağını söylemişti. Evet gerçekten de öyle birine ihtiyacım var. Daha önce de bahsetmiştim o kızı kaybettiğimden beri yarımım aslında ben yarım bir kuyruklu yıldızım. Kuyruklu yıldız yarım olur mu hiç ? Elbette hayır! Bu yüzden her geçen gün hayatla olan savaşıma yeniliyorum. Yarımken güçlü olamıyorum. Beni kurtaracak o kişiye ihtiyacım var. "You couldn't be that man I adored"* demeyeceğim aksine "Your love is a song"* diyebileceğim biri olmalı. Ve sevgili doğru kişi benim için evim gibi olmalısın.You should be somebody to take me home* ve ben de senin evin olduğumu hissedebileyim ve senden vazgeçmemeliyim* Çünkü yanlış hkayelerin başrolleri olmaya çalıştım bu zamana kadar, birilerinin gerçekten benim için yaratıldığına inanmak istedim fakat aksi kanıtlandıkça umudumu da yitirmeye başladım. Eğer ki varsan gerçekte beni bulduğunda biraz kırılmış birini görebilirsin ama korkma sadece beni mucizelere inandır bir gün her şeyin düzeleceğine o zaman senin için bir yer açmaya başlayabilirim kalbimde. Gerçekten var olduğuna inanmak istiyorum, çünkü o zaman "I will be there waiting for you"* Gerçekten varsan senin için sabırlı olabilirim ve bekleyebilirim ki ben sadece kurtarılmak istiyorum. O beyaz elbiseli kızı yeniden görmeye ihtiyacım var...

Yine yanaklarım kıpkırmızı oldu umarım bir şeyler değişir artık. Yeni bir yazıya kadar kendine iyi bak sevgili okur :)