1 Haftayı Daha Bitirirken
Ruhum daralıyor sanki. Bir şeyler fazla geliyor hayatıma. Ya da ben çok yük yükledim omuzlarıma. Bir yerlere kaçmaya ihtiyacım var sanki. Ya da ne biliyim bir boşluğa ihtiyacım var. Dersler, ödevler derken nasıl boğuldum anlatamam. Yine kısıtlanıyormuşum gibi hissediyorum, ben olamıyorum sanki, bir şeyler alınıp götürülüyor benden. Sahte gülücükler var hayatımda. Huzur değilde yapay mutluluklar var etrafımda, ben de.. Anlayacağınız baskı her şey. Göğüs kafesime yüklenen ve nefes almama izin vermeyen engeller bunlar. En rahatlatanı geçen haftaki Ezgi'nin Günlüğü konseri idi. Bunun hakkında bir ara ayrıntılı yazacağım. Ama şimdilik diyeceğim, gidin ve dinleyin! O kadar! Evet bu hafta da böyle bitiyor işte. Gelecek hafta bir kaç şey çözülmüş olur umarım.
Bir kaç şarkı iyi gider bence;
Bir kaç şarkı iyi gider bence;
Yorumlar
Yorum Gönder