Aç karnına yazma kafası had safhada

Yeni insanlarla tanışmak, yeniliklere açık olmak lazım. Aslında bu aralar tek ihtiyacım olan yenilik. Eskinin sana yarar ve mutluluk getirmediği gün gibi ortada çünkü. Peki güvenmek ne olacak ? Kime güvendiysem kendi yalanlarını sundular önüme o çekici ve hayran kalınacak yalanları.. "Gerçekler acıdır" yalanlarla uyuş, günde bir kaç doz seni çok mutlu edebilir dediler. Ama sonuçlarını düşünmediler. Ağır dozdan iç kanama geçiriyorum şu an ve onlar "yalan dozlar" için benden aldıkları saflığım ve mutluluğum ile iyi bir hayat sürüyorlar. Dolayısıyla "Gerçek" in can acıtıcı ve iyileştirici gücüne ihtiyaç duyuyorum. Şu anda hayatta bana onu en ağır ve acılı haliyle sunuyor önüme tabi. Bunlar fiziksel acılar değil tabi içten ve psikolojik olarak çökertiyor. Belli de edemiyorsun için acıyor, bağırıyor çığlık atıyor ve bu uyuşturucudan kurtulmak için can atıyor. Ama rehabilitasyonunda yan etkileri var. "Hassaslaşmak". Tekrar güçlenebilmek için çökmek ve yeniden inşa olmak. Yenilikler de burada ortaya çıkıyor işte. Her yeni bir tuğla da tekrar hayat buluyorsun. Yeni insanlar gülümsüyor sana ve sorunların çözülüyor. Tek dezavantajı ise onları yanında tutmak. Çünkü senden uzaklaştıklarında tekrar tutunamayacakmışsın gibi geliyor. Keşke kalmalarını sağlayabilsek ve o sıcak, içten gülümsemelerini hayatımızda başrol olarak tutabilsek..

*Tavsiye! Çok yakın bir arkadaşımın önerisi üzerine; harika bir parçadır.