Kayıplarımız yeni kazançlarımızdır.

Evet şu zamana kadar çok şey kaybettim. Kazanma konusunda pek başarılı biri değilim. Fakat kaybettiklerimin yanında her zaman benim için daha iyi olan şeyler kazandım. Kaybettiklerim kimi zaman bir yarış kimi zaman ise insan oldu. Ama onların yerine gelenler benim için daha hayırlıydı. Ve geçenlerde uzun süre çalıştığım bir şeyi kaybettim. Bunu yapamamak gerçekten onur kırıcıydı. Kafamda tekrar başarabileceğime dair umutlar yok oldu. Özellikle benim gibi biri için umudu kaybetmek hayatta her şeyini kaybetmek gibidir. Fakat çevremdekilerin bana öğütleri "bu senin için daha iyi bence bunu bir kere daha denemelisin"di. Kafamın bir yerinde bu durum hala umutsuz ama bir yandan ise benim için daha iyi. Bu tıpkı güçlenmek gibi. Engelleri aşabilmek için güçlenmek. Şimdi ise kafamda durmadan yanıtlayamadığım o soru:Geçebilecek miyim? Yok cevabı yok. Bu sana bağlı sen istersen yaparsın. Eğer çevrende sana inanan insanlar varsa bu durum bir yandan basit bir yandan ise stresli, onların inançlarını boşa çıkarmak gibi. Kendime inanmak zorundayım. Bunu yapabilirim. Aşamayacağım engel yok hayatta ben istedikten sonra. Her şey bana bağlı.